Laatste dag, Tel Aviv + vliegreis

Laatste dag, Tel Aviv + vliegreis; vrijdag 23-08-13 / 24-08-13.

Dit schrijf ik terwijl ik op een stoel zit in Gate B6, waar we moeten zijn om ons vliegtuig van 05.30uur naar Amsterdam te pakken.
Ik ga beschrijven wat ik tot nu toe gedaan heb.

Poeh ik ontwaakte en had gelijk dorst, maar ik had geen zin om van de bank af te komen, want die lag te lekker. Nog geen 10 minuten later komt Mark zachtjes binnen. Ik begroet hem. Hij was verbaasd dat ik al wakker was en ik was net zo verbaasd. Toen ik Mark vroeg hoe laat het was, bleek het pas 10.00uur te zijn. Dit hield in dat ik maar 3 uur ofzo geslapen had. Mark plofte zichzelf op het bed en we hebben wat gepraat met elkaar. Mark zette ook zijn laptop aan en ging daar wat dingen op doen. Ik ben wat drinken gaan halen voor ons beiden en heb ook maar de laptop aan gezet.
Zo kon ik op facebook en wat communiceren met wat mensen van de opgravingen om te kijken wat we vandaag allemaal kunnen gaan doen. Na een lange tijd wat gepraat te hebben met Mark en wat gepraat te hebben op facebook, hadden we een plan van aanpak. Karl, Mark en ik zouden om 13.00uur gaan eten bij ‘Benedicts’. Dit is een super goed restaurant voor met name ontbijt en lunch.
Daarna zouden we doorgaan naar het strand. Daar zou Craig zich bij ons voegen. Nu het plan uitgestippeld was konden Mark en ik nog rustig wat praten en lachen, terwijl we allebei uitgeteld op bed en bank lagen. We hebben nog een youtube-filmpje gekeken van 10 minuten met vele uitspraken van ‘Bane’ in de Batmanfilm ‘Dark Knight Rises’. Toen het iets over half 1 was hebben we onze spullen gepakt en aangetrokken Daarna liepen Mark en ik aan naar ‘Benedicts’. Daar stond een kleine rij dus we moesten wachten. We kregen gratis een beker water en champagne. Dit vond ik wel vet om dit zo vroeg in de middag te krijgen en vooral omdat het gratis was. Karl was nergens te bekennen. Het duurde best lang voordat Karl kwam, rond 13.25 kwam hij samen met Arion tevoorschijn. Nu moesten we maar hopen dat we een tafel voor vier konden krijgen. Ondertussen dat we moesten wachten heb ik zelf maar de fles champagne gepakte en de bekers weer opnieuw gevuld. Mark, Karl en Arion moesten lachen, want blijkbaar was het niet de bedoeling dat je dat zelf in blijft schenken voor jezelf. Maar niemand zag het en ik had dorst dus ik vond het wel gerechtvaardigd. Na een tijd wachten kregen we eindelijk een mooie grote tafel voor ons vieren en kregen we de menukaart. Hier stonden hele lekkere dingen op en het was moeilijk kiezen. Uiteindelijk ging ik voor de ‘Texas Steak and Eggs’. Dat is friet, een steak, bovenop de steak 2 eieren. Eigenlijk zou je er ook groenten bij krijgen, maar dat eet ik niet dus dat hoefde ik ook niet. Als drinken had ik een lekker biertje gekozen. Ja het zou nog lang gaan duren voordat al het alcohol uit mijn systeem zou raken. Het eten was heerlijk en mijn buikje, nou zeg maar gerust buik, was goed gevuld. Nu konden we op naar het strand. Eerst moesten we naar het appartement van Kyle en Justin, want daar sliep Karl en Arion had daar zijn spullen gedropt, nadat hij was uitgecheckt in zijn Hostel. Nadat iedereen was omgekleed liepen we richting het strand. Ondertussen kwamen we ook Abra tegen en die heeft zich ook bij ons gevoegd. Eenmaal op het strand aangekomen hebben we een goede plek in de schaduw gevonden en zijn we daar gaan liggen. Na ongeveer 15 minuten was ook Craig gearriveerd. Mark, Karl, Arion en ik gingen vrijwel direct de zee in en gingen daar wat kloten met de bal die ik had meegenomen. Die bal had ik gekregen van Benjamin.
De tijd die we op het strand hadden was echt heel goed en gezellig. Veel in de zee gelegen en veel gevoetbald en lekker liggen chillen. We hadden ook nog wat bier gekocht, zodat we wel wat te drinken hadden.
Na een tijd ging Craig naar huis en ik nam afscheid van hem, want ik zou hem niet meer zien tot volgend jaar bij de nieuwe expeditie. Weer een tijd later ging Abra naar huis. Ook van Abra heb ik afscheid genomen. Rond 18.15 zijn Karl, Arion, Mark en ik terug gelopen naar Mark zijn plek, met een tussenstop bij Kyle’s appartement. Arion moest zijn spullen nog pakken. Toen ook dit afgehandeld was, liepen we door naar Mark zijn appartement. Als eerste heb ik mij gedoucht en daarna mijn koffers opnieuw ingepakt. Daarna hebben we op het balkon gechillt en daarna heb ik de wedstrijd Heerenveen – Ajax opgezet en hebben we die gekeken. In de tijd dat de 5 doelpunten gescoord waren, was ik nog alleen in het appartement. De rest was eten halen en ze zouden voor mij ook een broodje Kebab zonder groenten en saus, friet en een Fanta (voor de verandering is iets zonder alcohol) meenemen. We hebben de wedstrijd bij Mark afgekeken en daarna heb ik heel erg emotioneel afscheid genomen van Mark en Karl. Mark en ik zijn echte vrienden geworden. Hij wil mij nog eens gaan opzoeken in Nederland en ik wil nog keer naar Amerika gaan om naar Mark en alle andere Amerikaanse vrienden te gaan.
Arion en ik pakten een taxi en gingen naar Or, de zoon van Odet (de baas van de opgravingen), want hij zou ons naar het vliegveld brengen. Daar aangekomen hebben we een biertje gedronken en ik ben daar even op bed gaan liggen voor 1 uurtje. We wilde rond 02.00uur op het vliegveld aankomen. Nadat Or ons daar had afgezet, hebben we ook van hem afscheid genomen.

[Inmiddels schrijf ik vanuit het vliegtuig; nog 10 minuten en dan gaan we opstijgen.]

We kregen een paspoort controle voordat we onze koffers konden inchecken. Ik had problemen, omdat ze mij niet herkende op de foto. Op mijn paspoort heb ik nog lange haren en geen haren op mijn kin, maar nu is het andersom, nu heb ik meer haar op mijn kin dan op mijn kop.
Na lang wachten en hulp van een andere kerel, die wel zag dat ik het was, konden Arion en ik verder. Ik liet eerst nog even mijn koffer wegen en hij was precies 23.0KG. Dus ik had geluk. Nu moesten de koffers van Arion en ik door een grote machine om te checken of er geen verdachte dingen zoals atoombommen, nucleaire wapens in onze koffers zaten. Zowel de koffer van Arion als die van mij zagen er blijkbaar verdacht uit, want we moesten naar een andere balie en daar moesten we onze koffers openen en die werden van top tot teen onderzocht. Ik vond het hilarisch dat het vrouwke mijn vieze, niet gewassen, met bruine strepen onderbroeken aan moest raken. Ze denken mij te fucken, maar ik fuck ze harder terug. Afgezien mijn doorgewinterde, poepgestreepte onderbroeken na konden ze niks vinden. Nu moesten Arion en ik met dat vrouwtje meelopen naar de incheckbalie voor de koffers. Er stond inmiddels een super lange rij. Maar wat bleek, wij mochten voor. Haha dikke pech voor de mensen die geen verdachte koffers bij zich hadden. Dit scheelde ons echt uren. Onze koffers waren zo ingecheckt. Nu konden we door richting onze Gate B6. Eerst hebben we een drankie gekocht en zijn we even ergens gaan zitten. Ik heb nog eens goed de leidingen van de wc’s van het vliegveld getest, want ik heb me daar toch een partij zitten creatief kleien, niet normaal joh. Ben echt blij dat dat uit mijn systeem is. Maar dit even terzijde.
Toen onze drankjes op waren zijn we doorgelopen richting de handbagage controle. Ook deze moesten grondig onderzocht worden. En ook deze tassen waren clean. Nu konden we door naar Gate B6. Daar aangekomen heeft Arion een sigaretje gerookt en daarna is hij gaan lezen. Ik ben lekker door de gangen en de Gate gaan voetballen. Lekker op blote voetjes. Daarna ben ik gestopt en ben ik aan mijn dagboek gaan werken. Dit dus. Halverwege mijn verhaal moesten we instappen in het vliegtuig en nu (24-08-13; 05.34uur) zit ik er ook in. Ik zit lekker aan het raam. Nu moet ik mijn laptop uitzetten dus ik ga denk ik MP3 luisteren. Doeii.

Zo dit schrijf ik vanuit het vliegtuig 06.24uur (Nederlandse Tijd). Ik zit echt heel onhandig. Arion hangt half over de leuning en wat grappig is, is dat hij slaapt met zijn mond wagenwijd open.
Nog voordat we op waren gestegen ben ik in slaap gevallen. En ineens werd ik wakker. Het was al licht. Het uitzicht is echt fenomenaal mooi. Heb wel geen flauw benul over welk land we vliegen. Misschien wel zo’n Oost-Europees land, die zijn vaak alleen maar mooi vanuit het vliegtuig. Nee grapje.
Heb net eten en drinken gekregen. Ik had pannenkoeken. Die waren opzich wel lekker. Alleen enorm plakkerig van de siroop. Verder heb ik een ongeluk gehad. Één van de twee zeer aantrekkelijke en jonge stewardessen gaf mij een blikje Fanta en ik had mijn pudding vast. En toen ik mijn blikje neer wilde zetten, flikker ik de helft van mijn bosvruchtenpudding over mijn vest die ik op mijn schoot had. Echt wat een ellende. Maar ik overleef dit wel.
Nu ga ik eindelijk na drieënhalve week weer eens Pokémon Yellow spelen. Hopelijk leven de Pokémons nog en weten ze wie ik ben.
Ik doe later weer wat typen. Doeii

Dit heb ik geschreven van onze goede oude vertrouwde bank bij ons thuis.

Gelukkig wisten mijn Pokémons nog wie ik was en kon ik lekker trainen. Na een tijdje vond ik het niet meer leuk en ben ik weer MP3 gaan luisteren. Arion was nog steeds aan het slapen.
Na een tijdje moest iedereen de elektronica uit doen en gingen we landen. De landing ging goed. Niemand klapte en dat vond ik een goed teken. De mensheid toonde weer een beetje intelligentie.
We konden niet meteen naar onze vliegtuigparkeerplaats zal ik maar zeggen, waardoor we nog een kwartier rond aan het sjakken waren.
Gelukkig konden we na dat kwartier het vliegtuig uit. Arion ging heel snel het vliegtuig uit, want hij moest enorm hard naar de wc. Ik deed het lekker rustig aan en ging als een van de laatste het vliegtuig uit. Toen ik mijn backpack op de rug had en de tas met de voetbal, die ik mee had gekregen van Benjamin, liep ik door de grote hallen. Toen ik bij de tweede wc aan kwam ben ik naar binnen gegaan, want ik moest plassen. Daar kwam ik Arion tegen. Hij was aan het wachten op een wcpot waar hij boodschap nummer 2 op kon doen. Ik was snel klaar en wachtte buiten op hem. Daarna zijn we samen naar bagageband 11 gegaan en hebben daar onze koffers gehaald. Ook hier krijgen de mensen betaald per koffer, want we kregen onze koffers enorm snel. Ik zag pap en mam al achter het raam staan. Klinkt een beetje gek, maar jullie snappen wat ik bedoel. Arion en ik liepen met onze koffers naar de uitgang en kwamen daar pap en mam dus tegen. We liepen door de hal en namen afscheid toen Arion rechtdoor moest en wij af moesten slaan. Daarna kocht pap mij een saucijzenbroodje en een flesje Fanta. Het was alweer lang geleden dat ik een saucijzenbroodje gegeten had. Hij was niet super, maar wel gewoon lekker.
We liepen vervolgens naar de auto en zijn toen aangereden. In de auto hebben we eerst even gepraat en vervolgens ben ik gaan liggen.
En toen kwam ik thuis.

Dit is het einde van mijn reis. Ik hoop dat jullie de verhalen leuk en boeiend vonden. Volgend jaar mag ik terug komen en dan wil ik de volle 6 weken gaan opgraven. Dus bereid je maar alvast voor op meerdere en langere verhalen.
Dank jullie wel voor het lezen van de verhalen, het geven van leuke reacties en nog meer. Jullie waren een leuk publiek.
Groeten Sonny Lee Smits aka Soya aka Indiana Jones