Dag 3 week 3 Azekah Opgravingen
Door: Sonny Lee Smits aka Soya
Blijf op de hoogte en volg Sonny Lee
22 Augustus 2013 | Israel, Nes Harim
Dag 3 week 3 Azekah Opgravingen; dinsdag 20-08-13.
Dit schrijf ik wederom vanaf mijn bed in mijn bungalow in Nes Harim. Ik heb een fles rode wijn naast me dus dat is goed. Wat minder goed is, is dat ik maar weinig tijd heb om dit verhaal te typen.
Dit verhaal gaat over dinsdag 20-08-13.
We moesten wederom vroeg uit de veren. Het was 04.00uur en ik had bijna niet geslapen. Wat tegenwoordig niet meer zo erg is, want dat heb ik al 3 weken.
Na heel traag opgestaan te zijn, moest ik me haasten om op tijd te zijn. Gelukkig was iedereen er nog en had ik zelfs tijd over. Toen volgde de busrit naar de opgravingen in Tel Azekah.
We pakten onze kruiwagens vol spullen en sjouwden die, net als iedere andere dag, de berg op.
Vandaag was de eerste dag van de afsluiting. Er zou niet meer gegraven worden, alleen ‘cleanen’ vandaag. Dat houdt in dat je alles met een borstel af gaat en alles helemaal netjes opveegt. Dit is in het begin nog wel te doen, maar na een lange tijd alleen maar borstelen wordt je gewoon helemaal hondshorensdol. Zo moet je ook muren vegen en je blijft maar vegen en vegen en vegen op een bepaald stuk, maar op de een of andere manier komt er steeds meer zand en ‘dust’ bij! Daar wordt je helemaal lijp van. Maargoed, je moet het doen, want anders mislukken alle foto’s en dus mislukt de gehele expeditie.
Tot aan het ontbijt heb ik volle bak zitten ‘cleanen’. Eerst een groot gedeelte van de ‘bedrock’ + iets wat ik jullie niet mag vertellen. Daarna mocht ik de bovenkant van een dikke muur schoonmaken. Deze was niet helemaal klaar voor het ontbijt.
Om 09.00uur hadden we ontbijt. En ik had mijn standaard maaltijd van 2 pitabroden gevuld met ‘scrambled eggs’. Ook hebben we flink gelachen aan tafel. Ik zat bij alleen maar Duitsers en dat was gewoon echt hilarisch.
Na het ontbijt ging ik eerst verder met mijn muur. Nadat deze af was, kreeg ik van Efrat (mijn ‘area-supervisor’) een groot compliment. Ze vond dat de muur er perfect uit zag en het niet beter had gekund. Aan de ene kant was ik enorm blij met dit compliment, maar aan de andere kant zag ik de bui alweer hangen en ja hoor, i.p.v. tilwerk mocht ik een andere ‘square’ gaan ‘cleanen’. Dit was dus een tegenvaller. Ik moest eerst samen met Christoph ‘cleanen’. Wij twee kunnen het goed met elkaar vinden en we hadden de grootste lol. Christoph deed i.p.v. stenen poetsen, de stenen afbreken en weggooien. Dit mag eigenlijk niet, maar het schoot zo wel op. Gelukkig deden we dat niet de hele tijd, maar gewoon heel af en toe.
Daarna moest Christoph ergens anders gaan ‘cleanen’ en mocht ik met mijn nieuwe zusje Ella gaan ‘cleanen’. Dit was super leuk. Ik leerde haar Nederlands en zij mij Hebreeuws. Dat is een lastige taal. Ook waren we steeds aan het zingen.
Rond een uur of 11/half 12 hadden we ‘fruitbreak’. Christoph moest deze gaan halen en hij was een genie. Hij zei dat we met het dubbele aantal mensen waren, dan dat we in werkelijkheid waren. Dit hield in dat we allemaal 2 ijsjes hadden! Ohh en toen was Sonny toch blij. Ik vond het geweldig.
Daarna gingen we verder met ‘cleanen’. We waren verder gekomen dan we verwacht hadden. Dit was een goed teken.
Nog voor het einde (13.00uur) moesten we de ‘shade nets’ (schaduw netten) weghalen. Dit was op zich zo gepiept, maar dit betekende dat wij de dag erop alles af moesten maken en dat in de volle zon. En wij zijn de heetste ‘area’. Dit vonden we allemaal een niet zo’n fijn gevoel.
[Even een gekke mededeling: Ik heb in 20minuten tijd een halve fles rode wijn gedronken en we hebben over een dikke 40 minuten een groots afscheidsfeest ergens weet ik waar, dus ik moet even stoppen met drinken.]
Oke, waar was ik?.. oja de ‘shade nets’ waren omlaag gehaald en één ervan al opgerold en verbonden. Die andere konden we niet meer oprollen, want het was bloedverzeikend heet en het was bijna tijd. Deze week is wederom een verrekte warme week.
Om 13.00uur stapten we in de bus en reden we aan naar Nes Harim. Daar ging het werk gelijk door en zaten we met zijn allen aan de ‘pottery wash’. Ik had mazzel, want ik werd toevallig tijdens een gedeelte van ‘pottery wash’ geïnterviewd. Jaja deze jongen wordt internationaal uitgezonden en waarschijnlijk enorm beroemd!
Na het interview, die heel goed ging wat ze zeiden, moest ik helaas weer verder met ‘pottery wash’, want het was enorm veel vandaag. Alles moest af, voordat we gaan sluiten met de expeditie.
Na ‘pottery wash’ gingen we gelijk door naar de lunch. Deze was wel lekker. Ja je leest het goed, het was lekker. Ze hadden kippenpoten en dat vind ik lekker. Dus ik heb de poten van 3½ kip naar binnen gewerkt. Na deze lekkere lunch hadden we vrij tot 16.45uur. Ik ben me gaan douchen, opfrissen en omkleden. Daarna door naar de openbare open plek en heb daar lekker zitten chillen met wat leuke gasten en ladies. Om 16.45uur begonnen we met ‘picking’. En ja dat is die oersaaie bezigheid, waarbij je met een kwast en een pincet, door een volle bak met kleine steentjes en dingetjes moet lopen grazen naar hele kleine dingetjes. Maar ik zat aan een leuke tafel, wederom met Duitsers. De meeste Amerikanen zijn hem al gepeert en ja die Duitsers die blijven maar komen. Maar het zijn hele leuke mensen en we hebben enorm gelachen, waardoor ‘picking’ wel meeviel. Helaas moesten we dit doen tot 19.00uur dus we hebben twee uur en drie kwartier moeten werken. Om 19.00uur begon gelukkig het diner. En deze was wel te ranzig voor woorden. Ik had slechte koude frieten en wat ranzige uienringen. Echt dit eten zou ik een dakloze nog niet geven, maar dat weten jullie denk ik nu wel inmiddels.
Na het eten hadden we de laatste college van de expeditie. Deze was meer een samenvatting dan dat we iets nieuws kregen. Maar desalniettemin zeer boeiend. Gelukkig was na het college de bar open en konden we weer lekker gaan drinken. Het voordeel is dat ze hier alleen maar halve liters geven en die kosten omgerekend, maar twee euro! Ik heb nog een paar spelletjes ‘Solo’ gespeeld (ongeveer vergelijkbaar met ‘Uno’, maar dan toch anders.) Daarna heb ik mijn laptop (die ik in de ‘office’ had gelegd) gepakt en ben ik samen met een Kay, een Duitser en Karl, een Canadees, de wedstrijd PSV – AC Milan gekeken. Dit was echt een leuke, boeiende wedstrijd (2e helft ietsje minder). Jammer dat PSV maar 1 -1 speelde, want ik vond ze beter voetballen en ik hoop altijd dat Nederlandse clubs winnen in Europa. Omdat het een uur tijdsverschil was, was de wedstrijd voor mij om 23.50uur afgelopen. Ik heb nog 1 halve liter gedronken en ben toen naar bed gegaan. Gelukkig viel ik voor mijn doen snel in slaap.
Dit schrijf ik wederom vanaf mijn bed in mijn bungalow in Nes Harim. Ik heb een fles rode wijn naast me dus dat is goed. Wat minder goed is, is dat ik maar weinig tijd heb om dit verhaal te typen.
Dit verhaal gaat over dinsdag 20-08-13.
We moesten wederom vroeg uit de veren. Het was 04.00uur en ik had bijna niet geslapen. Wat tegenwoordig niet meer zo erg is, want dat heb ik al 3 weken.
Na heel traag opgestaan te zijn, moest ik me haasten om op tijd te zijn. Gelukkig was iedereen er nog en had ik zelfs tijd over. Toen volgde de busrit naar de opgravingen in Tel Azekah.
We pakten onze kruiwagens vol spullen en sjouwden die, net als iedere andere dag, de berg op.
Vandaag was de eerste dag van de afsluiting. Er zou niet meer gegraven worden, alleen ‘cleanen’ vandaag. Dat houdt in dat je alles met een borstel af gaat en alles helemaal netjes opveegt. Dit is in het begin nog wel te doen, maar na een lange tijd alleen maar borstelen wordt je gewoon helemaal hondshorensdol. Zo moet je ook muren vegen en je blijft maar vegen en vegen en vegen op een bepaald stuk, maar op de een of andere manier komt er steeds meer zand en ‘dust’ bij! Daar wordt je helemaal lijp van. Maargoed, je moet het doen, want anders mislukken alle foto’s en dus mislukt de gehele expeditie.
Tot aan het ontbijt heb ik volle bak zitten ‘cleanen’. Eerst een groot gedeelte van de ‘bedrock’ + iets wat ik jullie niet mag vertellen. Daarna mocht ik de bovenkant van een dikke muur schoonmaken. Deze was niet helemaal klaar voor het ontbijt.
Om 09.00uur hadden we ontbijt. En ik had mijn standaard maaltijd van 2 pitabroden gevuld met ‘scrambled eggs’. Ook hebben we flink gelachen aan tafel. Ik zat bij alleen maar Duitsers en dat was gewoon echt hilarisch.
Na het ontbijt ging ik eerst verder met mijn muur. Nadat deze af was, kreeg ik van Efrat (mijn ‘area-supervisor’) een groot compliment. Ze vond dat de muur er perfect uit zag en het niet beter had gekund. Aan de ene kant was ik enorm blij met dit compliment, maar aan de andere kant zag ik de bui alweer hangen en ja hoor, i.p.v. tilwerk mocht ik een andere ‘square’ gaan ‘cleanen’. Dit was dus een tegenvaller. Ik moest eerst samen met Christoph ‘cleanen’. Wij twee kunnen het goed met elkaar vinden en we hadden de grootste lol. Christoph deed i.p.v. stenen poetsen, de stenen afbreken en weggooien. Dit mag eigenlijk niet, maar het schoot zo wel op. Gelukkig deden we dat niet de hele tijd, maar gewoon heel af en toe.
Daarna moest Christoph ergens anders gaan ‘cleanen’ en mocht ik met mijn nieuwe zusje Ella gaan ‘cleanen’. Dit was super leuk. Ik leerde haar Nederlands en zij mij Hebreeuws. Dat is een lastige taal. Ook waren we steeds aan het zingen.
Rond een uur of 11/half 12 hadden we ‘fruitbreak’. Christoph moest deze gaan halen en hij was een genie. Hij zei dat we met het dubbele aantal mensen waren, dan dat we in werkelijkheid waren. Dit hield in dat we allemaal 2 ijsjes hadden! Ohh en toen was Sonny toch blij. Ik vond het geweldig.
Daarna gingen we verder met ‘cleanen’. We waren verder gekomen dan we verwacht hadden. Dit was een goed teken.
Nog voor het einde (13.00uur) moesten we de ‘shade nets’ (schaduw netten) weghalen. Dit was op zich zo gepiept, maar dit betekende dat wij de dag erop alles af moesten maken en dat in de volle zon. En wij zijn de heetste ‘area’. Dit vonden we allemaal een niet zo’n fijn gevoel.
[Even een gekke mededeling: Ik heb in 20minuten tijd een halve fles rode wijn gedronken en we hebben over een dikke 40 minuten een groots afscheidsfeest ergens weet ik waar, dus ik moet even stoppen met drinken.]
Oke, waar was ik?.. oja de ‘shade nets’ waren omlaag gehaald en één ervan al opgerold en verbonden. Die andere konden we niet meer oprollen, want het was bloedverzeikend heet en het was bijna tijd. Deze week is wederom een verrekte warme week.
Om 13.00uur stapten we in de bus en reden we aan naar Nes Harim. Daar ging het werk gelijk door en zaten we met zijn allen aan de ‘pottery wash’. Ik had mazzel, want ik werd toevallig tijdens een gedeelte van ‘pottery wash’ geïnterviewd. Jaja deze jongen wordt internationaal uitgezonden en waarschijnlijk enorm beroemd!
Na het interview, die heel goed ging wat ze zeiden, moest ik helaas weer verder met ‘pottery wash’, want het was enorm veel vandaag. Alles moest af, voordat we gaan sluiten met de expeditie.
Na ‘pottery wash’ gingen we gelijk door naar de lunch. Deze was wel lekker. Ja je leest het goed, het was lekker. Ze hadden kippenpoten en dat vind ik lekker. Dus ik heb de poten van 3½ kip naar binnen gewerkt. Na deze lekkere lunch hadden we vrij tot 16.45uur. Ik ben me gaan douchen, opfrissen en omkleden. Daarna door naar de openbare open plek en heb daar lekker zitten chillen met wat leuke gasten en ladies. Om 16.45uur begonnen we met ‘picking’. En ja dat is die oersaaie bezigheid, waarbij je met een kwast en een pincet, door een volle bak met kleine steentjes en dingetjes moet lopen grazen naar hele kleine dingetjes. Maar ik zat aan een leuke tafel, wederom met Duitsers. De meeste Amerikanen zijn hem al gepeert en ja die Duitsers die blijven maar komen. Maar het zijn hele leuke mensen en we hebben enorm gelachen, waardoor ‘picking’ wel meeviel. Helaas moesten we dit doen tot 19.00uur dus we hebben twee uur en drie kwartier moeten werken. Om 19.00uur begon gelukkig het diner. En deze was wel te ranzig voor woorden. Ik had slechte koude frieten en wat ranzige uienringen. Echt dit eten zou ik een dakloze nog niet geven, maar dat weten jullie denk ik nu wel inmiddels.
Na het eten hadden we de laatste college van de expeditie. Deze was meer een samenvatting dan dat we iets nieuws kregen. Maar desalniettemin zeer boeiend. Gelukkig was na het college de bar open en konden we weer lekker gaan drinken. Het voordeel is dat ze hier alleen maar halve liters geven en die kosten omgerekend, maar twee euro! Ik heb nog een paar spelletjes ‘Solo’ gespeeld (ongeveer vergelijkbaar met ‘Uno’, maar dan toch anders.) Daarna heb ik mijn laptop (die ik in de ‘office’ had gelegd) gepakt en ben ik samen met een Kay, een Duitser en Karl, een Canadees, de wedstrijd PSV – AC Milan gekeken. Dit was echt een leuke, boeiende wedstrijd (2e helft ietsje minder). Jammer dat PSV maar 1 -1 speelde, want ik vond ze beter voetballen en ik hoop altijd dat Nederlandse clubs winnen in Europa. Omdat het een uur tijdsverschil was, was de wedstrijd voor mij om 23.50uur afgelopen. Ik heb nog 1 halve liter gedronken en ben toen naar bed gegaan. Gelukkig viel ik voor mijn doen snel in slaap.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
