Dag 6 Tel Aviv en Revivim
Door: Sonny Lee Smits
Blijf op de hoogte en volg Sonny Lee
10 Juli 2014 | Israel, Tel Aviv
Dag 6 Tel Aviv en Revivim
Deze ochtend stond ik wat later op dan gebruikelijk. Het ontbijt sloeg ik voor een keer over. Na lekker lang getut te hebben ben ik opgestaan en met mijn laptop naar buiten gegaan. Ik heb daar een paar uur heerlijk pokémon gespeeld op de laptop. Na lang trainen evolueerde mijn Buneary in een Lopunny. Mocht ook wel want Buneary was inmiddels level 48. Nu ben ik Aipom aan het trainen en hopelijk, zal hij sneller evalueren. Hij moet dan wel de move ‘double hit’ kunnen, anders kan hij niet evolueren in een Ambipom.
Rond 12uur gingen Arion en ik lunchen. Gelukkig waren Alex, Steve, Josh en andere vrijwillegers er ook en konden we samen lunchen. Deze keer ging ik voor wat anders. Ik had 2 grote snitzels gepakt en 2 pitabroden en natuurlijk wat gebakken aardappelen. De snitzels werden in de pittabroden gedaan, waardoor het broodjes snitzel werden. Ze waren lekker. Koothrappali moest naar Be’er Sheva en vroeg of we haar konden afzetten. Wij vonden dit oke, mits ze om 2uur klaar was. Ze zei dat we haar om 2uur bij de wasserette moesten ophalen. Na verder wat gepraat, gelachen en natuurlijk gegeten te hebben verliet ik het pand weer.
Het plan van ons was om rond 2 uur naar Tel Aviv te rijden om onze auto weg te brengen. Tussen de lunch en 2uur heb ik nog wat meer gepokémond. Helaas geen noemenswaardige dingen gedaan. Alleen dat ik elke trainer die ik uitdaagde vernederd heb. Maar dat is normaal natuurlijk.
Om 2uur haalde we Koothrappali op bij de wasserette en zijn we aangereden. Ik mocht rijden tot aan Be’er Sheva en Arion zou dan tot Tel Aviv rijden. Koothrappali is een eigenzinnige en wazige meid. Ze ging met een paraplu open in de auto zitten om de zon te blokken. Ook vertelde ze wazige verhalen. Ze spreekt goed Engels, maar wel met een grappig Indiaans accent. Maarja dat hebben alle Indiërs of Indianen of hoe ze zich noemen; daar kunnen ze ook niks aan doen.
Na Koothrappali eindelijk in Be’er Sheva gedropt hadden, reed Arion door naar Tel Aviv. Na een tijd rijden kwamen we erachter dat de tank bijna leeg was en de tomtom gaf aan dat het volgende tankstation nog super ver rijden was. Het was dus hopen dat we het gingen halen met de tank.
Uiteindelijk haalden we het wel, maar het lampje van de tank was rood aan het knipperen en de auto kon niet heel hard meer rijden. Na lang te moeten wachten bij het tankstation konden we tanken en door naar Tel Aviv. Ik mocht rijden. Dit was vet, want het is een drukke stad waar iedereen verschrikkelijk rijdt. Gelukkig ging alles goed en rij ik zelf ook als een dweil en daarom was ik ineens super goed.
Aangekomen in Tel Aviv airport ging het heel snel om de auto terug te brengen. Dat was wel chill. Daarna werden we met een bus naar Terminal 3 gebracht. Voordat we naar binnen mochten, moesten we onze paspoort laten zien aan een best griezelig uitziende vent. Typisch zo'n vent die in films alleen maar de slechterik kan spelen. Na een aantal vragen en wat gepraat over voetbal mochten we doorlopen. Gelukkig stak of schoot hij me niet neer, dus daar was ik blij mee.
We dachten dat het vliegtuig zou landen rond kwart voor 5 en waren we op tijd. Daarom gingen nog even wat eten. Op het vliegveld hadden ze bij de eettenten alleen maar van die vieze broodjes met groenten en andere groentedingen. Daarom ging ik bij de winkel wat halen. Ik haalde kinderchocolade, pringels en bier. Arion bestelde een koffie en een broodje met omelet en groenten. We moesten namelijk wachten op het vliegveld, omdat er wat mensen terug kwamen van vakantie en terug gingen naar Revivim en daar konden we mee terug rijden. Het duurde bijna anderhalf uur voordat ze er waren. Dus ik moest echt tyfeslang wachten en dat is niet echt mijn ding, dus ben maar beetje rond gaan lopen, drinken kopen en rondlopen en mensen kijken en rondlopen en dat soort dingen. Er liepen daar echt super veel lekkere stewardessen en andere meiden rond. Ik weet niet wat ze in het water doen in Israël, maar jonge jonge er lopen me toch aardig wat exemplaren rond. Niet dat iedereen knap is, want er lopen ook echt gruwels rond, waarvan je denkt: uit welke verlepte zure sloot zijn die getrokken.
Na iets langer dan een uur en een kwartier konden we dan eindelijk gaan. Toen we terug waren in ons huisje is Arion naar Amalhia gegaan en ik heb wat met Josh en Elizabeth gepraat. Er ging ineens een luchtalarm af. Wat een pokkkeherrie maakt dat zeg, niet normaal. Gelukkig was de raket ver van ons geland dus was er niet veel aan de hand. Wel vet om een keer mee te maken, al mogen ze de volgende keer de volumeknop wat zachter draaien.
Vervolgens werd ik uitgenodigd om naar een feest te gaan om half 9. Ik ging me daarvoor nog even omkleden en daarna was het partytime. Arion was op tijd terug en kon ook nog mee. Toen we daar aankwamen bleek er geen bier te zijn alleen sterke drank. We waren met veel mensen en deden van allerlei drankspellen. Dat was echt lachen. Het feest was omdat er een gast (Hadir, een Indiër) weer terug naar India ging. Voordat we aan het eerste drankspel begonnen deden we allemaal een shot wodka. Grappig om iedereen te zien shotten, want we hadden naast ons Nederlanders, Engelse, Koreanen, Japanners, Colombianen, Brazilianen, Engelse en Amerikanen. Misschien dat ik nog wat landen ben vergeten haha. Wat ook wel leuk was om te zien was om die Koreanen eens los te zien gaan. Twee Koreanen wilde mijn facebook omdat ze mij grappig vonden. Daar hebben ze ook volkomen gelijk in.
Het eerste spelletje heette Fuck You. Iedereen kreeg 3 kaarten. Op de tafel lag een driehoek aan kaarten (4 rijen). Als je een kaart had die hetzelfde was dan gaf je die kaart aan iemand anders en zei je fuck you en moest je een shot doen. De eerste 2 rijen waren shotjes wodka en de andere 2 rijen shotjes met iets wat leuk om sonnema.
Het tweede spel was Never did I ever…. waarbij om de beurt iemand deze zin zei en aanvulde met iets. Had jij zoiets toch gedaan moest je een vinger omlaag doen (iedereen hield een hand met 5 vingers omhoog) en als al je vingers omlaag waren moest je drinken.
We hebben gelachen en gezopen en het was echt super gaaf. Daarnaast ook veel gepraat met anderen mensen.
Net voor de wedstrijd ging ik me nog omkleden. En om 11uur was het voetbal kijken geblazen. Geen hoeveelheid bier was genoeg geweest om ervoor te zorgen dat het een goede wedstrijd werd. Na 120 minuten 0 kansen aan beide kanten, best zielig. En wederom verloren we met penalties. Wat een kutzooi was dat. Ik was zo boos toen Sneijder die penalty miste dat ik uit een relflex tegen de stoel die voor mij stond schopte en vervolgens in twee delen door de lucht vloog. Na de wedstrijd ging ik boos naar huis. Ik was kwaad en teleurgesteld. Gelukkig sliep ik snel door de hoeveelheid drank.
Deze ochtend stond ik wat later op dan gebruikelijk. Het ontbijt sloeg ik voor een keer over. Na lekker lang getut te hebben ben ik opgestaan en met mijn laptop naar buiten gegaan. Ik heb daar een paar uur heerlijk pokémon gespeeld op de laptop. Na lang trainen evolueerde mijn Buneary in een Lopunny. Mocht ook wel want Buneary was inmiddels level 48. Nu ben ik Aipom aan het trainen en hopelijk, zal hij sneller evalueren. Hij moet dan wel de move ‘double hit’ kunnen, anders kan hij niet evolueren in een Ambipom.
Rond 12uur gingen Arion en ik lunchen. Gelukkig waren Alex, Steve, Josh en andere vrijwillegers er ook en konden we samen lunchen. Deze keer ging ik voor wat anders. Ik had 2 grote snitzels gepakt en 2 pitabroden en natuurlijk wat gebakken aardappelen. De snitzels werden in de pittabroden gedaan, waardoor het broodjes snitzel werden. Ze waren lekker. Koothrappali moest naar Be’er Sheva en vroeg of we haar konden afzetten. Wij vonden dit oke, mits ze om 2uur klaar was. Ze zei dat we haar om 2uur bij de wasserette moesten ophalen. Na verder wat gepraat, gelachen en natuurlijk gegeten te hebben verliet ik het pand weer.
Het plan van ons was om rond 2 uur naar Tel Aviv te rijden om onze auto weg te brengen. Tussen de lunch en 2uur heb ik nog wat meer gepokémond. Helaas geen noemenswaardige dingen gedaan. Alleen dat ik elke trainer die ik uitdaagde vernederd heb. Maar dat is normaal natuurlijk.
Om 2uur haalde we Koothrappali op bij de wasserette en zijn we aangereden. Ik mocht rijden tot aan Be’er Sheva en Arion zou dan tot Tel Aviv rijden. Koothrappali is een eigenzinnige en wazige meid. Ze ging met een paraplu open in de auto zitten om de zon te blokken. Ook vertelde ze wazige verhalen. Ze spreekt goed Engels, maar wel met een grappig Indiaans accent. Maarja dat hebben alle Indiërs of Indianen of hoe ze zich noemen; daar kunnen ze ook niks aan doen.
Na Koothrappali eindelijk in Be’er Sheva gedropt hadden, reed Arion door naar Tel Aviv. Na een tijd rijden kwamen we erachter dat de tank bijna leeg was en de tomtom gaf aan dat het volgende tankstation nog super ver rijden was. Het was dus hopen dat we het gingen halen met de tank.
Uiteindelijk haalden we het wel, maar het lampje van de tank was rood aan het knipperen en de auto kon niet heel hard meer rijden. Na lang te moeten wachten bij het tankstation konden we tanken en door naar Tel Aviv. Ik mocht rijden. Dit was vet, want het is een drukke stad waar iedereen verschrikkelijk rijdt. Gelukkig ging alles goed en rij ik zelf ook als een dweil en daarom was ik ineens super goed.
Aangekomen in Tel Aviv airport ging het heel snel om de auto terug te brengen. Dat was wel chill. Daarna werden we met een bus naar Terminal 3 gebracht. Voordat we naar binnen mochten, moesten we onze paspoort laten zien aan een best griezelig uitziende vent. Typisch zo'n vent die in films alleen maar de slechterik kan spelen. Na een aantal vragen en wat gepraat over voetbal mochten we doorlopen. Gelukkig stak of schoot hij me niet neer, dus daar was ik blij mee.
We dachten dat het vliegtuig zou landen rond kwart voor 5 en waren we op tijd. Daarom gingen nog even wat eten. Op het vliegveld hadden ze bij de eettenten alleen maar van die vieze broodjes met groenten en andere groentedingen. Daarom ging ik bij de winkel wat halen. Ik haalde kinderchocolade, pringels en bier. Arion bestelde een koffie en een broodje met omelet en groenten. We moesten namelijk wachten op het vliegveld, omdat er wat mensen terug kwamen van vakantie en terug gingen naar Revivim en daar konden we mee terug rijden. Het duurde bijna anderhalf uur voordat ze er waren. Dus ik moest echt tyfeslang wachten en dat is niet echt mijn ding, dus ben maar beetje rond gaan lopen, drinken kopen en rondlopen en mensen kijken en rondlopen en dat soort dingen. Er liepen daar echt super veel lekkere stewardessen en andere meiden rond. Ik weet niet wat ze in het water doen in Israël, maar jonge jonge er lopen me toch aardig wat exemplaren rond. Niet dat iedereen knap is, want er lopen ook echt gruwels rond, waarvan je denkt: uit welke verlepte zure sloot zijn die getrokken.
Na iets langer dan een uur en een kwartier konden we dan eindelijk gaan. Toen we terug waren in ons huisje is Arion naar Amalhia gegaan en ik heb wat met Josh en Elizabeth gepraat. Er ging ineens een luchtalarm af. Wat een pokkkeherrie maakt dat zeg, niet normaal. Gelukkig was de raket ver van ons geland dus was er niet veel aan de hand. Wel vet om een keer mee te maken, al mogen ze de volgende keer de volumeknop wat zachter draaien.
Vervolgens werd ik uitgenodigd om naar een feest te gaan om half 9. Ik ging me daarvoor nog even omkleden en daarna was het partytime. Arion was op tijd terug en kon ook nog mee. Toen we daar aankwamen bleek er geen bier te zijn alleen sterke drank. We waren met veel mensen en deden van allerlei drankspellen. Dat was echt lachen. Het feest was omdat er een gast (Hadir, een Indiër) weer terug naar India ging. Voordat we aan het eerste drankspel begonnen deden we allemaal een shot wodka. Grappig om iedereen te zien shotten, want we hadden naast ons Nederlanders, Engelse, Koreanen, Japanners, Colombianen, Brazilianen, Engelse en Amerikanen. Misschien dat ik nog wat landen ben vergeten haha. Wat ook wel leuk was om te zien was om die Koreanen eens los te zien gaan. Twee Koreanen wilde mijn facebook omdat ze mij grappig vonden. Daar hebben ze ook volkomen gelijk in.
Het eerste spelletje heette Fuck You. Iedereen kreeg 3 kaarten. Op de tafel lag een driehoek aan kaarten (4 rijen). Als je een kaart had die hetzelfde was dan gaf je die kaart aan iemand anders en zei je fuck you en moest je een shot doen. De eerste 2 rijen waren shotjes wodka en de andere 2 rijen shotjes met iets wat leuk om sonnema.
Het tweede spel was Never did I ever…. waarbij om de beurt iemand deze zin zei en aanvulde met iets. Had jij zoiets toch gedaan moest je een vinger omlaag doen (iedereen hield een hand met 5 vingers omhoog) en als al je vingers omlaag waren moest je drinken.
We hebben gelachen en gezopen en het was echt super gaaf. Daarnaast ook veel gepraat met anderen mensen.
Net voor de wedstrijd ging ik me nog omkleden. En om 11uur was het voetbal kijken geblazen. Geen hoeveelheid bier was genoeg geweest om ervoor te zorgen dat het een goede wedstrijd werd. Na 120 minuten 0 kansen aan beide kanten, best zielig. En wederom verloren we met penalties. Wat een kutzooi was dat. Ik was zo boos toen Sneijder die penalty miste dat ik uit een relflex tegen de stoel die voor mij stond schopte en vervolgens in twee delen door de lucht vloog. Na de wedstrijd ging ik boos naar huis. Ik was kwaad en teleurgesteld. Gelukkig sliep ik snel door de hoeveelheid drank.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
